23/45
Coppola projeyi 2007’de tamamen terk etti ve ancak 2019’da tekrar geliştirmeye başladı
Synopsis
Yeni Roma şehri, ütopik bir geleceği savunan parlak bir sanatçı olan Cesare Catilina ile açgözlü belediye başkanı Franklin Cicero arasında bir düelloyla karşı karşıyadır. Bunların arasında sadakatleri babası ve sevgilisi arasında bölünmüş olan Julia Cicero da vardır. Francis Ford Coppola senaryoyu 1980’lerin başında yazdı, ancak film kısmen mali borçları nedeniyle ertelendi. Ön prodüksiyon nihayet 2001’de, 30 saatlik ikinci birim görüntüleri ve Paul Newman, Uma Thurman, Robert De Niro, James Gandolfini, Nicolas Cage, Leonardo DiCaprio, Russell Crowe, Edie Falco ve Kevin Spacey ile yuvarlak masa okumasının ardından başladı, ancak proje 11 Eylül saldırılarından sonra terk edildi çünkü senaryodaki bir sahne (sayfa 166) saldırıları “öngörmüştü”. Cicero’nun Sezar’ın ofisine girdiği güvenlik kamerasının iki farklı kamerası var, çünkü köşedeki küçük yazı sol üst köşeyi gösteriyor.
Sadece aynı sekans, tersine çevrilmiş ve hafifçe çarpıtılmış
Hamilton Crassus III: Bu ereksiyonum hakkında ne düşünüyorsunuz? Filmin “Ultimate IMAX Experience” versiyonunda, aktör filme alınan basın toplantısı sırasında canlı olarak sorular soruyor. The John Campea Show’da bahsedilenler: Adam Driver, Francis Ford Coppola’nın yeni filmi Megalopolis’i (2022) yönetecek. My Promise Grace VanderWaal tarafından yazıldı Grace VanderWaal tarafından seslendirildi Columbia Records, Sony Music Entertainment izniyle Kris Kukul tarafından üretildi ve düzenlendi. "Megalopolis" sevmek istediğim bir filmdi, esas olarak efsanevi Francis Ford Coppola tarafından yazılan, üretilen, finanse edilen ve yönetilen inanılmaz derecede pahalı bir bağımsız proje olduğu için.
Letterboxd film platformunda 10/10 olarak derecelendirildi
Bu işi 40 yıldır planlayan ve onu o kadar çok seven bir auteur ki, şahsen. Ve atmosfere yalnızca birkaç kişi eklenmiş, çoğunlukla boş bir IMAX sinema salonunda oturmanın deneyimi… Ama Adam Driver’ın Oscar’a layık performansı ve dev ekranda harika görünen muhteşem görseller dışında, başka hiçbir şey. bu film övgüyü hak ediyor. Konu, geleceğin ütopik şehri Megalopolis’i inşa etmeyi planlayan devrim niteliğindeki madde Megalon’un mucidi dahi bilim adamı Caesar’ı takip ediyor.
Coppola, politik yorumları insan varoluşuna dair düşüncelerle karıştırmaktan çekinmiyor
Bu, filmin ana temalarından biri – mükemmellikten uzak bir dünyada ve toplumda mükemmelliğe olan saplantı. Kıskançlık, kıskançlık, açgözlülük ve güç arzusu, bu çalışmanın özünü oluşturan diğer temalardır. Filmin temalarını düşündüğümde, iyi bir film gibi görünebilir. Aksine, tüm bu temalar, yönetmenin benzeri görülmemiş “megaloman” bir sanat eseri sunma konusundaki iddialı hırslarından kaynaklandığına inandığım anlatı kaosu tarafından baltalanıyor. Kurgu ve anlatım uyuşmuyor – film tutarlılık olmadan bir sahneden diğerine atlıyor ve bu sadece on beş dakikadan sonra sıkıcı hale geliyor.
Filmin yarısında hikayeye olan ilgim tamamen kayboldu ve sadece bitmesini bekliyordum
Oyuncu kadrosunun çoğu iyi bilinse de, karakterlerden hiçbiriyle ilişki kurmak zor – çoğu yüzeysel ve bazıları tamamen gereksiz. Kendimi özdeşleştirdiğim tek karakter, Adam Driver’ın harika performansı sayesinde Caesar’dı. Muhtemelen Caesar’ın takıntısını, diyaloglarını ve duygularını karakterin derinliğinden çok aktarma yeteneğinden etkilendim. Diyaloglar karma bir torba, bazen parlak, bazen sıkıcı, oldukça düzensiz bir deneyim yaratıyor. Görüntü yönetmenliği mükemmel ve Coppola bu öğeye odaklanmış olsaydı, olağanüstü bir film olurdu.